Baza wiedzy

Domowa kotłownia kontra miejska sieć

W Polsce z sieci centralnego ogrzewania korzysta prawie 80% mieszkańców w miastach i 52% na wsi. W pozostałych mieszkaniach korzysta się z indywidualnych źródeł ciepła. Jak kształtują się koszty indywidualnego ogrzewania mieszkania w porównaniu z ogrzewaniem miejskim?

Warto na początku przypomnieć, że ? wg szacunków ? indywidualne źródła ciepła dzielą się na1:

  • 1,5 mln kotłów centralnego ogrzewania (c.o.),
  • 6,5 mln pieców ceramicznych, tzw. kaflowych,
  • 1,5 mln pieców metalowych,
  • 5,5 mln pieców kuchennych.

 

Koszty ogrzewania miejską siecią ciepłowniczą

Koszty ogrzewania miejską siecią ciepłowniczą obejmują koszty zainstalowania ciepła sieciowego w starych kamienicach we Wrocławiu, takie jak koszty inwestycyjne (w tym koszty zainstalowania instalacji w mieszkaniu) i eksploatacyjne (w tym wysokość opłaty za ogrzewanie). Koszty pracy włożonej w ogrzewanie mieszkania oraz koszty usuwania odpadów są zerowe. Na podstawie danych otrzymanych od wrocławskiej spółki Kogeneracja obliczono, że roczny koszt ogrzania mieszkania o powierzchni 100 m2 wynosi ok. 2000 zł. Przy stawce 70,59 zł za 1 GJ daje to roczne zużycie energii na ogrzanie takiego mieszkania w wysokości 28 GJ. Do pozostałych kosztów eksploatacyjnych należą koszty konserwacji urządzeń i ich nadzoru, koszty napraw i remontów oraz koszty amortyzacji. Na koszty inwestycyjne ogrzewania za pomocą ciepła sieciowego składają siękoszty zainstalowania instalacji w mieszkaniu (czyli koszty grzejników i rur rozprowadzających media oraz koszty samej instalacji). Dla mieszkania o powierzchni 100 m2 wynoszą one sumarycznie ok. 10 tys. zł.

Porównanie kosztów eksploatacyjnych

Na rysunku przedstawiono porównanie kosztów eksploatacyjnych ciepła sieciowego i ciepła pochodzącego z pieców kaflowych w mieszkaniu o powierzchni 100 m2. Suma kosztów całkowitych wskazuje, że roczne koszty eksploatacyjne ciepła sieciowego nowej generacji są ponad 3,5-krotnie niższe od kosztów pieców domowych.

 gr2

Porównanie kosztów eksploatacyjnych ciepła sieciowego i ciepła pochodzącego z pieców kaflowych w mieszkaniu o powierzchni 100 m2 (opracowanie własne)

Dodatkowo w analizie należy uwzględnić pozostałe koszty ponoszone przez społeczeństwo, które ze względu na trudności w szacowaniu mogą zostać przedstawione jedynie w sposób jakościowy. Przykładowo są to: zajęcie miejsca powierzchni użytkowej w mieszkaniu przez piece kaflowe (średnio 1 m2 na jeden piec), wygospodarowanie pomieszczenia na przechowywanie opału, niska sprawność pieców kaflowych (na poziomie 20%), sezonowość dostępności, konieczność częstszego malowania elewacji budynku, mycia okien i samochodów oraz ponownego prania ubrań suszących się na zewnątrz, zabrudzonych pyłem z kominów.

Korzyści z ciepła sieciowego

Ciepło sieciowe to technologia nie tylko niedroga, zapewniająca komfort i bezpieczeństwo użytkowania, niezabierająca cennej przestrzeni mieszkalnej, ale także całkowicie likwidująca niską emisję. Korzyści te przyczyniają się do poprawy jakości życia mieszkańców. Nowoczesny system grzewczy przynosi wiele korzyści finansowych, ekologicznych i społecznych, takich jak:

  • podniesienie jakości i poprawa warunków życia oraz estetyki otoczenia,
  • zmniejszenie zagrożeń zdrowotnych,
  • eliminacja zagrożenia pożarem i zaczadzeniem,
  • indywidualny i dowolny w czasie pobór ciepła (nie ma pojęcia sezonu grzewczego),
  • zmniejszenie zużycia energii w każdym mieszkaniu o minimum 10%,
  • obniżka rachunków za ogrzewanie,
  • zmniejszenie stopnia zapylenia i stężenia sadzy w powietrzu atmosferycznym,
  • oszczędności z tytułu braku konieczności przechowywania opału,
  • uzyskanie dodatkowych przewodów wentylacyjnych i pionów w wyniku zwolnionych przewodów dymowych,
  • korzyści z tytułu wolnego czasu lub możliwości jego alternatywnego zastosowania, np. pracy, wycenione na 1530 zł na jedno mieszkanie,
  • oszczędność miejsca ? przestrzeni użytkowej i możliwość ponownego zagospodarowania ok. 1 m2 pomieszczenia, w którym dawniej był piec,
  • obniżenie stawki ubezpieczeniowej na mieszkanie,
  • oszczędności z tytułu braku niskiej emisji, wyrażające się czystością powietrza ? mniejsze wydatki na malowanie elewacji budynku, mycie okien i samochodów oraz ponowne pranie ubrań (korzyść zewnętrzna),
  • oszczędność w wysokości 210 zł z tytułu braku składowania odpadów paleniskowych.

Dodatkową korzyścią społeczną z zastosowania ciepła sieciowego jest zachowanie czystości środowiska przyrodniczego, bowiem ? jak pokazano w tabeli ? zerową (najniższą) emisyjnością charakteryzuje się ogrzewanie na energię elektryczną i ciepło sieciowe. Te dwa sposoby ogrzewania mają najniższe koszty środowiskowe.

Zwiększenie korzyści społecznych i środowiskowych

Wymiana ogrzewania piecowego na ekologiczny i energooszczędny system grzewczy, połączona z wymianą stolarki okiennej i drzwiowej, znacznie obniży energochłonność pomieszczeń. Likwidacja niskiej emisji znacznie poprawi bezpieczeństwo mieszkańców w kamienicy, także tych, którzy nie będą korzystać bezpośrednio z ciepła sieciowego. Poprawa ta będzie dotyczyć głównie zwiększenia korzyści społecznych i środowiskowych.

Po przejściu na ciepło systemowe poprawa stanu środowiska przyrodniczego będzie odczuwana w skali całego miasta, choć głównie w tych rejonach, gdzie dawniej poziom niskiej emisji notowany był jako najwyższy. Zrewitalizowana substancja mieszkaniowa, w szczególności stare kamienice, to sposób na przyciągnięcie turystów i poprawę wizerunku miasta. Pozytywną stroną będzie też ograniczenie uciążliwego transportu paliw węglowych do odbiorców, szczególnie w centralnej części miasta, która jest jego wizytówką kulturalną i biznesową, a jednocześnie bazą turystyczną.

Źródła

1. Zużycie energii w budynkach, http://termodom.pl/inne/komfort_cieplny/zuzycie_energii_w_budynkach (dostęp: 16.05.2014).

dr inż. Alicja Graczyk, Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu

.Depositphotos/nostal6ie 



Patroni honorowi

Patroni medialni

Partnerzy

Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.OK